ΔΗΛΕΣΙΩΤΙΚΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑΚΙΑ. Από το Blogger.
RSS

Τα νέα του Μάη 06/12


Έχουμε κάποια πολύ μα πολύ καλά νέα για το Μάη! Και κάποια λιγότερο καλά για μας... Έκασνε επαναληπτικές εξετάσεις αίματος, οι τιμές του όλο και βελτιώνονται (αιματοκρίτης απο 23 πήγε 35 μέσα σε ένα μήνα!). Τα νεφρά του καλά, το συκώτι του καλά. Οι ακτινογραφίες στην άνω γνάθο βγήκαν καθαρές, δεν έδειξαν πολύποδα που φοβόμασταν καθώς είχε αίμα στη μύτη. Οπότε το αγόρι μας ανταποκρίνετα
ι στη θεραπεία και όλο και καλυτερεύει! Τα κακά νέα είναι ότι ζητάμε τη βοήθειά σας να αποπληρώσουμε το χρέος μας στην κτηνίατρο που είναι 228 ευρώ, καθώς με το ζόρι βγάζουμε τα χρήματα για την πανσιόν του..... :( Ευχαριστούμε πολύ!!! adespotakiadilesiou@gmail.com ειναι το PAYPAL. Κτηνίατρος Καστανά Ναυσικά


Μα τώρα πια έχω μια γούνα άλλο πράγμα! Χάνεται το χέρι μέσα στο τρίχωμα!! Θαύμα!
Ο Μάης δέχεται τα δώρα των θαυμαστριων του, ζυλαπουρ,τροφή ή όποιος μένει μακρυά και θέλει στο paypal adespotakiadilesiou@gmail.com Να στε καλά!!!

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Παραμυθένια ΒΡΗΚΑΝ ΣΠΙΤΙ

ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΑΝ!!!!!!!!!!
Μια αγκαλιά σκυλάκια βγαλμένα από τα παραμύθια! 
Ευγενικές, καλοκάγαθες μορφές που το μόνο που ζητούν είναι ένα χάδι! Όπως και στα παραμύθια όμως, και η δική τους ζωή δεν είναι άδεια από κακούς... 

Άνθρωποι που αδιαφορούν και τα προσπερνούν, άνθρωποι που δεν τους προσφέρουν ούτε ένα ψίχουλο από το φαγητό τους, άνθρωποι που τα έβλεπαν να ξεψυχούν από την πείνα...

 Ας ελπίσουμε ότι και με τη δική σας βοήθεια θα μπορέσουμε να σβήσουμε την κακία από τη ζωή τους και να ζήσουμε εμείς καλά και αυτά καλύτερα! Α.Π. 6899/2009


Ραπουνζέλ! Ελπίζει να βρεθεί ο πρίγκηπας που θα την ελευθερώσει από τη μοίρα στην οποία την καταδίκασαν κάποιοι... Δεν θέλει να ζει μόνη στο δρόμο, δεν θέλει να κλειστεί σε πύργο, θέλει όμως να βρει κάποιον να την αγαπά...
Οδυσσεβάχ! Ένα αγοράκι που όσο και να του αρέσει το ταξίδι περιπέτειας που ζει τώρα, θα προτιμούσε να βρίσκεται στη θαλπωρή ενός μόνιμου σπιτιού...
Α.Π. 6899/2009


Οδυσσεβάχ! Ένα αγοράκι που όσο και να του αρέσει το ταξίδι περιπέτειας που ζει τώρα, θα προτιμούσε να βρίσκεται στη θαλπωρή ενός μόνιμου σπιτιού...
Α.Π. 6899/2009


Οδυσσεβάχ! Ένα αγοράκι




Οδυσσεβάχ! Ένα αγοράκι

Οδυσσεβάχ! Ένα αγοράκι

Σερ Λάνσελοτ! Ένα αγοράκι όλο χάρη και γλύκα! Θα μπορούσε να είναι ο λευκός ιππότης που όλες περιμένουμε...
Α.Π. 6899/2009


Οδυσσεβάχ!

Οδυσσεβάχ!

Σερ Λάνσελοτ! Ένα αγοράκι

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

RIP..........Μπισκοτάκια στο δρόμο

Ένα πρόλαβε να υιοθετηθεί.. Τα υπόλοιπα σκοτώθηκαν από την ανθρώπινη διαστροφή.... Φόλα...
Αντίο γλυκά μας... Συγγνώμη που είμαστε άνθρωποι....



Τα Μπισκοτάκια μας μεγαλώνουν και ομορφαίνουν! 
Πρέπει όμως να βρουν σπίτι ΑΜΕΣΑ, γιατί η γειτονιά δεν τα καλοβλέπει και ο άνθρωπος που έχει αναλάβει να τα ταϊζει δεν μπορεί να κάνει κάτι για να τα προστατέψει περισσότερο...
Α.Π. 6899/2009


6944887390 (ως τις 2 το μεσημέρι) και απογευματινές ώρες  6978802497 (whats up)








  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΜΠΑΖΑΡ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΕΣΠΟΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ

Οι γιορτινές ημέρες που πλησιάζουν, συνήθως μας κάνουν όλους λίγο πιο ευαίσθητους προς αυτούς που είναι λιγότερο τυχεροί από εμάς. Λίγα κέρματα για ελεημοσύνη σε έναν ζητιάνο στο δρόμο, ένα ζεστό ρούχο που δεν χρειάζομαστε πια, μία τυρόπιτα σε ένα παιδί που ζητιανεύει μπορεί να είναι μεγάλο δώρο για εκείνους και να προσφέρει λίγη αγαλλίαση και στη δική μας ψυχή.

Αυτές τις γιορτινές ημέρες όμως υπάρχουν κι άλλες ψυχές που υποφέρουν... Ψυχές που περιφέρονται στους δρόμους, στο κρύο, στη βροχή, χωρίς κανείς -ή σχεδόν κανείς- να προσφέρει σε αυτές ένα μέρος του φαγητού του, λίγο νεράκι, ένα χάδι... Γι'αυτές τις ψυχές νοιάζονται μικρές ομάδες ανθρώπων, που μεταξύ άλλης βοήθειας προς τους συνανθρώπους τους, προσπαθούν να κάνουν λίγο καλύτερη και τη ζωή των τετράποδων, με λίγη περισσότερη φροντίδα, με φαγητό, με περίθαλψη, με θεραπείες, με προώθηση για υιοθεσία.

Αυτές όμως οι δραστηριότητες, εκτός από περίσσεια ψυχής και προσωπικού χρόνου, χρειάζονται και χρήματα. Χρήματα που διαθέτει ο καθένας μας που ασχολείται από το περίσσευμα ή το υστέρημά του. Δυστυχώς δεν έχουμε άλλες πηγές εσόδωνγια την προσπάθειά μας αυτή πέραν από τα χρήματα που οι ίδιοι διαθέτουμε, πέραν της βοήθειας που φίλοι τής ομάδας μας προσφέρουν και πέραν βέβαια και κάποιων εκδηλώσεων ή μπαζάρ που οργανώνονται για το σκοπό αυτό.

Και θα ρωτήσετε βεβαίως: "Γιατί να βοηθήσω μία φιλοζωική ομάδα και όχι μία φιλανθρωπική;" Για εμάς δεν τίθεται θέμα διλλήματος, είτε το ένα είτε το άλλο. Γιατί αυτές οι έννοιες, στο βάθος τους, δεν μπορεί να είναι ξεχωριστές. Ένας φιλάνθρωπος δεν μπορεί να μην είναι φιλόζωος. Και ένας φιλόζωος δεν μπορεί να μην είναι φιλάνθρωπος. Γιατί όλα οδηγούν στο ίδιο σημείο, στην αναγνώριση ότι κάποιες υπάρξεις χρειάζονται τη βοήθειά μας και στη συνειδητοποίηση ότι πρέπει να προσφέρουμε κάτι σε αυτές τις υπάρξεις που το έχουν ανάγκη.

Γι'αυτό δεν σας ζητάμε να διαλέξετε αν θα φέτος θα βοηθήσετε τους ανθρώπους ή τα ζώα. Σας ζητάμε απλά να ανοίξετε την ψυχή σας και να προσφέρετε!

Θα περιμένουμε με μεγάλη μας χαρά να σας δούμε από κοντά στο Μπαζάρ μας το Σαββατοκύριακο 15 & 16 Δεκεμβρίου στην Κεντρική Πλατεία Γέρακα.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ΚΟΙΤΑ ΜΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ


Κοίτα με στα μάτια και πες μου γιατί εγώ αξίζω λιγότερο από εσένα... Γιατί εγώ να μην έχω δικαίωμα για φροντίδα, για αγάπη; Μου λες ότι περνάς οικονομική κρίση και δεν μπορείς να φροντίσεις κι εμένα. Η δική σου ζωή δηλαδή είναι πιο σημαντική από τη δική μου. Η ζωή τής οικογένειάς σου, των παιδιών σου... Εμένα ποτέ δεν με αισθάνθηκες σαν οικογένεια...

Έρχονται ημέρες γιορτινές και το μυαλό σου είναι στο να είχες περισσότερα λεφτά, λεφτά για να πας εκδρομή, λεφτά για να κάνεις αγορές, λεφτά για να ξοδέψεις. Ίσως κάποιοι να σκεφτούν να κάνουν και κάποια φιλανθρωπία, μέρες που'ναι άλλωστε... Θα θες να βοηθήσεις ένα παιδάκι ανήμπορο, ένα ίδρυμα, έναν οργανισμό. Εμένα; Εμένα δεν θες να με βοηθήσεις; Και γιατί θες να νοιώθουν τύψεις εκείνοι που θέλουν να βοηθήσουν κι εμένα; "Δεν είναι εποχές τώρα αυτές για ζώα! Εδώ πεινάνε οι άνθρωποι, τα ζώα θα ταΐζουμε;" Αυτή είναι η απάντησή σου... Δεν αναλογίζεσαι όμως πως τα ζώα είναι τα μόνα που δεν φταίνε σε τίποτα. Εσύ μπορεί να είσαι άνεργος, αλλά εγώ είμαι ανήμπορο... Εσύ είχες αποφασίσει να κάνεις οικογένεια, εγώ δεν ζήτησα να γεννηθώ... Εσύ ίσως πριν λίγα χρόνια διασκέδαζες στα μπουζούκια, εγώ έψαχνα στα σκουπίδια για να φάω... Ίσως τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα'θελες, αλλά σκέψου, φταίω εγώ γι'αυτό;...

Κάποιοι άλλοι πάλι θα με δουν σαν δώρο χριστουγεννιάτικο, μια ωραία έκπληξη για κάποιον που αγαπούν. Εμένα όμως θα με αγαπήσεις; Ή θα μου φερθείς σαν αντικείμενο και θα μου βάλεις ένα μεγάλο κόκκινο φιόγκο; Κι ύστερα; Έχεις αναλογιστεί το ύστερα; Όταν οι γιορτές τελειώσουν, σβήσεις τα φωτάκια, ξεστολίσεις και το δέντρο, εμένα θα με θες ακόμα; Ή μόλις βγει ο κόκκινος ο φιόγκος θα'μαι περιττό; Θα μ'εγκαταλείψεις κι εμένα δίπλα από τον κάδο σκουπιδιών σαν το έλατο που εκπλήρωσε το σκοπό του και μετά έρχεται η εγκατάλειψη και ο θάνατος;... Μην μου δώσεις ελπίδα σε παρακαλώ αν είναι να μου την πάρεις πίσω...

Κοίτα με στα μάτια λοιπόν και πες μου! Μπορείς πραγματικά ν'ακούσεις την καρδιά μου να χτυπάει; Μπορείς να νιώσεις ότι η αγάπη είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα; Μπορείς ν'ακούσεις την ψυχή μου να κλαίει σιωπηλά όταν με συναντάς στο δρόμο σου και σκύβω το κεφάλι; Μπορείς να νιώσεις την ανάγκη μου; Ή σκέφτεσαι μόνο τις δικές σου;

Εσύ με αποκαλείς ζώο, τον εαυτό σου άνθρωπο. Δεν αρκεί όμως να στέκεσαι στα δύο πόδια και να μιλάς, πρέπει και να νιώθεις για να είσαι Άνθρωπος...


(c) Ίρινα Καλογεροπούλου - Μαστρογιάννη

Το κείμενο γράφτηκε για τα "Δηλεσιώτικα Αδεσποτάκια"

*Στη φωτογραφία απεικονίζεται ένα σκυλάκι που χάθηκε λίγο πριν την υιοθεσία της, στο Χαλκούτσι Ωρωπού στις 30/01/2012 από την οδό Γαζίας, λίγο πιο πάνω από το Saloon. Όσο και να την αναζητήσαμε, δεν τη βρήκαμε ποτέ... Θέλουμε να ελπίζουμε ότι κάποιος τη βρήκε, την αγάπησε και την έκανε μέλος τής οικογένειάς του. Αν γνωρίζετε κάτι γι'αυτήν, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου.



ΠΗΓΗ: lekseiskaisiopes.blogspot.gr

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Γάτα χωρίς πόδια... Άνθρωπος με καρδιά!

Μια γάτα χωρίς πόδια....

Μια ιστορία που μας έρχεται από τη Μαλαισία.
Όχι, δε γεννήθηκε έτσι. Όχι, δεν είναι θύμα κάποιου ατυχήματος. Τα πόδια της γατούλας της τα έκοψαν με τη βία... Ο άντρας που τη βρήκε στην άκρη του δρόμου μίλησε για το σοκ του όταν την είδε εκεί μέσα στα αίματα. Τις είχαν ακρωτηριάσει τα 2 μπροστινά της πόδια!

Η πράξη αυτή είναι αποτρόπαιη, δείχνει το θυμό (?) του θύτη για τη γατούλα.. Ποιός ξέρει? ίσως του έκλεψε κάποιο ψάρι.. Έγκλημα!


Ο άντρας που την εντόπισε, χωρίς δεύτερη σκέψη τη σκέπασε με το μπουφάν του και έκανε να την πάει σε κτηνιατρείο. Όμως, δεν είχε τα λεφτά... Έτσι, την πήρε σπίτι και εφάρμοσε γιατροσόφια που ήξερε. Άπλωνε στις πληγές της minyak gamat (φύκι της μαλαισίας) μέχρι να κλείσουν και να γίνει καλά.

Το περιστατικό έκανε διάσημη την γλυκιά HERO και μετά από καιρό την έδειξαν στην τηλεόραση γιατρεμένη από τις πληγές της, αλλά χωρίς τα πόδια της. Στη θέση τους υπάρχουν 2 καρουμπαλάκια με τα οποία η μικρή έμαθε να κινείται και να αυτοεξυπηρετείται.

Άλλη μια ιστορία που διαβάζουμε με δεος και συγκίνηση.... Πόσα μαθήματα θα μας δώσουν πια αυτά τα υπέροχα πλάσματα?



  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ΈΒΑΖΕ ΦΌΛΕΣ ΚΑΙ ΠΙΑΣΤΗΚΕ! ΜΕΣΣΗΝΙΑ

Φρίκη!
Στην Στούπα Μεσσηνίας κοντά στο Δημοτικό Σχολείο της περιοχής κάποιος εκτέλεσε χθες το μεσημέρι με την καραμπίνα του τον σκύλο που βλέπετε. Οι εικόνες είναι εξωπραγματικά σοκαριστικές. Τα έντερα του ζώου βγήκαν έξω από το σώμα του από τα βλήματα με τα οποία χτυπήθηκε.
Καταγγελία γι’ αυτό το  έγκλημα έκανε ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου στο Α.Τ. Καρδαμύλης. Ο αξιωματικός υπηρεσίας, όταν τον ρωτήσαμε, μας είπε ότι ο δράστης είναι άγνωστος και φυσικά δεν έχει εντοπιστεί!
Το έγκλημα έγινε την ώρα που τα παιδιά βρίσκονταν στο σχολείο. Η πράξη αυτή αποδεικνύει την διαταραγμένη προσωπικότητα του δράστη ο οποίος εκτόνωσε όλο το μίσος του πάνω στον σκύλο και φυσικά έθεσε σε κίνδυνο και τη ζωή των περιοίκων, των παιδιών.
Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες το ζώο δεν ήταν αδέσποτο, αλλά το φρόντιζε μια οικογένεια της περιοχής και φερόμενος ως δράστης είναι ένας ιδιοκτήτης ταβέρνας.

 Πηγή http://www.zoosos.gr/article/2865/ektelese-ton-skulo-dipla-ap-demotiko-sholeio

Σήμερα 9/11 πληροφορηθήκαμε από φίλη της σελίδας ότι ο δράστης πιάστηκε επ αυτοφόρω!!!
"Πιασαμε το τερας που σκοτωνε τα αθωα ζωα μας με φολες και καραμπινες....την ωρα που εβαζε φολες....ηρθε η αστυνομια και τον μαζεψε επιτελους!"

"Χθες το μεσημερι ειδαμε ενα ατομο να ριχνει φολες στη περιοχη πισω απο το νεκροταφειο της στουπας. Ακολουθησαμε τον αντρα αυτον στα χωραφια για να σιγουρευτουμε για αυτο που βλεπαμε. Οταν εφυγε απο το σημειο εντοπισαμε και φωτογραφισαμε δυο απο τις φολες που εριξε, καθως και μια νεκρη γατα. Καλεσαμε την αστυνομια που ηρθε στο σημειο και μαζεψε τις φολες και τη γατα προς εξεταση τους. Πηγαμε στο τμημα και καναμε επωνυμη καταγγελια στο ατομο αυτο , και λογω κακουργηματος εγινε και αυταπαγγελτη μυνηση απο την αστυνομια. Τελειωνοντας τη διαδικασια και φευγοντας απο το τμημα αποφασισαμε να γυρισουμε στην περιοχη και να τσεκαρουμε για τυχον αλλες φολες που δεν βρηκαμε, για να προστατεψουμε αλλα ζωα. Αυτο που βρηκαμε ηταν μια νεκρη γατα, πεθαμενη λιγη διπλα στο σημειο που βρισκομασταν το ιδιο μεσημερι. Αφου μαζεψαμε τη γατα, κανοντας αλλη μια βολτα στη περιοχη, εντοπισαμε το σκυλι που φαινεται στις παρακατω φωτογραφιες σε πολυ ασχημη κατασταση, να χαροπαλευε.Του καναμε ενεση εμετου και ενεσεις ατροπινης. Το σκυλι ξεπερασε το μεγαλο κινδυνο και ξεκινησαμε αμεσως για τον κτηνιατρο στην καλαματα. Ευτυχως το σκυλι σωθηκε, ειναι υγιεστατο και πισω στην οικογενεια του.
Οσο για τον εν λογω αντρα βρισκεται αυτη τη στιγμη στα κρατητηρια της καλαματας και αναμενεται να οριστει δικασιμος.
Ποσταρουμε αυτες τις φωτο για μαθει ο κοσμος τι συμβαινει στη περιοχη μας και να μην κρατανε ολοι το στομα τους κλειστο για παντα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ¨: Το εν λογω σημειο βρισκεται το πολυ 200 μετρα μακρια απο το δημοτικο και το νηπιαγωγειο της στουπας. Τι θα γινοταν αν το παιδι σας ακουμπαγε τη φολα????"

πηγή  https://www.facebook.com/media/set/?set=a.437455229655504.107059.100001730931945&type=3


Εμείς έχουμε να πούμε ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στους τρεις αυτους νεους ανθρωπους Τζουλια,Γιωργο και Ειρηνη που μολις τον ειδαν καλεσαν αμεσως την αστυνομια. Ας είναι παράδειγμα προς μίμηση για όλους όσους ξέρουν αλλά δεν αντιδρούν! Για όλους όσους μας καταγγέλουν περιστατικά και μας ζητούν τρόπους καταγγελίας χωρίς να φαίνεται το όνομά τους. ΓΙΑΤΙ??? Ντρέπεστε για ποιό λόγο? Η λύση είναι μία! ΕΠΩΝΥΜΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ και ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ...

Λυπούμαστε βαθύτατα για τα σκυλάκια και τη γατούλα που δεν πρόλαβαν να σωθούν από αυτό τον εγκληματία, χαιρόμαστε για τον υπέροχο σκυλάκο της φωτογραφίας που γλίτωσε!

Ευχόμαστε να τιμωρηθεί ο φονιάς με την αυστηρότερη δυνατή ποινή!!!

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Υιοθετήθηκαν!

Πόσο χαιρόμαστε να γράφουμε τέτοιες ειδήσεις....
Πόσο χαιρόμαστε να βλέπουμε τα αδεσποτάκια μας σε σπίτι, σε καλές οικογένειες..
Χαρούμενα και ήρεμα να ξεκινούν ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή τους...

Το χρυσό κορίτσι... Νυν Τάρα!


Και η γλυκιά μας Σεράνο που ήταν μαζί μας από τόσο δα κουταβάκι!


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Eπίσκεψη στο Μάη

Λίγα λόγια για το Μάη

Ο Μάης βρέθηκε να τριγυρνάει στο Δήλεσι, κοντά στο Ναυτικό όμιλο σε άσχημη κατάσταση (βλ. δέρμα κομματιασμένο και αιμορραγία από παντού).
Οι κάτοικοι τί έκαναν... Το κλασσικό! Αηδιασμένο βλέμμα, βρισιές μην τυχόν και πλησιάσει στο τραπέζι τους που μοσχοβόλαγε μπριζόλες και συχνά κλωτσιές και πέτρες για να τον κρατήσουν μακρυά. Μην τους χαλάσει το υπέροχο τοπίο, την αισθητική τους (!) ή (ακόμη χειρότερα) την όρεξη για φαΐ.


Άλλο ένα άρρωστο αδέσποτο.
Η αρχική αντιμετώπιση στην κλινική όπου πήγε ήταν να το βγάλουμε αμέσως από τη μιζέρια του. Να το "γαληνέψουμε", να μην κολλήσει κανένα άλλο μιας και είχε καλαζάαρ, να νιαστούμε "πραγματικά" γι αυτόν. Να του κάνουμε "ευθανασία". ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ. Τι υποκριτική λέξη. Πώς μπορεί να μπεί ενα καλό συνθετικό δίπλα στο θάνατο? Πώς μπορεί μια ζωή να τελειώσει και ταυτόχρονα να ευχαριστηθεί γι αυτό! Πώς μπορεί κάποιος να πάψει να ελπίζει στο θαύμα της ζωής χωρίς αγώνα?

Ο Μάης έδωσε τον δικό του αγώνα... Παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις και τα αποθαρρυντικά σχόλια γιατρών και "ειδημόνων". Το κόστος της θεραπείας του αβάσταχτο. Ευτυχώς γι αυτόν, δεν πάλευε μόνος. Πάλευε με τις ευχές και την οικονομική βοήθεια πολλών φίλων του. Φίλων που δεν τον ήξεραν, δεν τον έζησαν, συγκινήθηκαν όμως από την ιστορία του και τα βάσανά του.

Σήμερα, είναι ενα άλλο σκυλάκι. Μένει σε πανσιόν-σπίτι.
Χάρη στη βοήθεια της γυναίκας που τον φροντίζει έχει γίνει ένας σωστός κούκλος. Φοβικός ακόμη, αλλά με πολλά σημάδια βελτίωσης.
Γιατί η ΑΓΑΠΗ όλα τα γιατρεύει, όλα τα αναζωογονεί, όλα τα ποτίζει με ελπίδα...
Η συγκίνησή μας μεγάλη! Δείτε.......





Αυτή είναι η ανταμοιβή μας, αυτές είναι οι εικόνες που μας κάνουν να συνεχίζουμε...
Όποιος θα ήθελε να βοηθήσει οικονομικά ή με φάρμακα το Μάη μπορεί να στείλει μέηλ στο adespotakiadilesiou@gmail.com

Ευχαριστούμε θερμά που του συμπαραστέκεστε...

Δείτε ακόμη ΕΔΩ ή ΕΔΩ


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Καλό μήνα!

Ευχόμαστε καλό μήνα σε όλους
     Με καλές υιοθεσίες
           Πολλές κουνιστές ουρίτσες
                   Χουρχούρικες αγκαλιές
                        Αγάπη για όλους!!!!!




  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Τα διαφορετικά Μάτια...





Κάνω χάζι τους ανθρώπους. Καταλαβαίνω τα πάντα από το περπάτημά τους. Άλλοι περπατάνε βαριά, λες και κουβαλάνε ένα βάρος πάνω τους δεκαπλάσιο από το βάρος τους. Άλλοι περπατάνε νευρικά, κλωτσάνε κανένα σκουπίδι που θα βρεθεί στο δρόμο τους και δε με βλέπουν καν. Λίγοι περπατούν αρμονικά και ήρεμα. Συνήθως, αυτοί είναι που θα κοντοσταθούν λίγο να με κοιτάξουν. Με το που ξημερώνει αρχίζει ένα απίστευτο βουητό, το βουητό της πόλης. Τους έχω συνηθίσει αυτούς τους ήχους, από μωρό. Το πατρικό μου είναι ένα πεζουλάκι δίπλα από μια οικοδομή. 

Τη μαμά μου τη θυμάμαι καλά. Τη μυρωδιά της. Αυτό που δεν ξέρω τι της συνέβη. Είχαμε ξεκινήσει να βρούμε φαΐ αλλά σε ένα στενό κάποιος με χάιδεψε και μέχρι να τελειώσουμε τις αγκαλίτσες την έχασα. Φώναζα, φώναζα αλλά δε με άκουγε, δε γύρισε ποτέ να με πάρει. Τώρα φαίνονται πολύ μακρυνά όλα αυτά, δε νιώθω τίποτα όταν τα σκέφτομαι. Απέκτησα πολλούς φίλους από τότε. Ερωτεύθηκα πολύ, μα πάρα πολύ. Όχι τίποτα σοβαρό, μη φανταστείτε. Δε δεσμεύτηκα ποτέ σοβαρά. Απλά, κάθε λίγο και λιγάκι με έπιανε αυτή η έξαψη, αυτή η αγωνία να βρώ κάποιον να περάσω καλά μαζί του. Χαμός οι μνηστήρες! Κάτι καβγάδες τρικούβερτους που έριχναν για μένα... 

Τα παιδάκια μου τα θυμάμαι, αλλά όχι κι όλα. Μόνο αυτά που κατάφερναν να μεγαλώσουν. Προσπαθούσα να κρυφτώ σε μια αποθήκη. Μου χε κολλήσει αυτό το μέρος. Τόσο ήσυχο και σκοτεινό, ιδανικό για τα μωρά μου. Αναγκάστηκα, όμως, να μην ξαναπάω γιατί ήρθε κάποιος και μου τα πήρε όλα. Πόσο τα άφησα μόνα τους? Λίγο. Αποτύπωσα τη μυρωδιά του χώρου και ορκίστηκα να μην ξαναπάω. 

Μια μέρα, αυτή τη μέρα τη θυμάμαι, κοιτούσα αυτό το αντιπαθητικό πλάσμα με τα φτερά. Έπρεπε να το κυνηγήσω. Ήταν μεγάλη ευκαιρία γιατί αυτό δε με έβλεπε. Παρατηρούσα τόση ώρα τις κινήσεις του. Δεν ήταν πολύ μακρυά, στην απέναντι μεριά. Με ένα σάλτο κάνω να το πιάσω! Ω, θεέ μου μέρες που είχα να φάω. Τότε ένιωσα ένα τράνταγμα και πετάχτηκα! Ένα ζεστό υγρό με έλουσε. Κι ένας πόνος... Μα τι πόνος! Εκεί γνώρισα κάποια απίθανα πόδια. Όταν είχα πλέον σταματήσει να αφουγκράζομαι το περπάτημα των ανθρώπων. Δεν είχε ενδιαφέρον πια. Όλα ήταν τα ίδια. Ίδιες μυρωδιές, ίδιο βαρύ και άγριο βήμα. Ήμουν μόνη.

Τότε, τα πόδια αυτά με πλησίασαν. Έκανα να φύγω αλλά δε μπορούσα και τότε συνειδητοποίησα μια γλυκιά φωνή. Για πρώτη φορά σήκωσα το βλέμμα και είδα τα ΜΑΤΙΑ. Τα πόδια είχαν μάτια! Λίγο τρομαγμένα μα πολύ γλυκά. Δε μπόρεσα να αντισταθώ και για πρώτη φορά στη ζωή μου αφέθηκα. Πονούσα. Μετά σα να κοιμήθηκα αιώνες. Ξύπνησα σε ένα κλουβί, άκουσα αυτή τη γνώριμη φωνή αλλά δε μπορούσα να δω τα ΜΑΤΙΑ. Όλα ήταν θολά. Ξανακοιμήθηκα. Δε θυμάμαι πόσες φορές έγινε αυτό. 

Μάλλον θέλω να θυμάμαι μόνο τα ευχάριστα της ζωής μου. Τα παιδάκια που γέννησα, τη λαχτάρα μου να κυνηγάω αυτά τα φτερωτά ενοχλητικά δίποδα πλάσματα και αυτά τα ΜΑΤΙΑ. Μένω μαζί τους τώρα. Η ζωή μου έχει αλλάξει. Έπαψα να βλέπω άλλα πόδια, αλλά δε με πειράζει γιατί πια έχω τα δικά μου ΜΑΤΙΑ να λατρεύω. Ζω για τα χάδια τους. Θυμώνω όταν αργούν και μένω ώρες μόνη μου. Αλλά δεν κρατάω κακία γιατί οι ώρες που περνάω μαζί τους είναι απίθανες!
Φυσικά, δεν άλλαξα μόνο εγώ τη ζωή μου. Άλλαξε και το σπίτι των ΜΑΤΙΩΝ από τότε που συγκατοικήσαμε. Έπρεπε να αλλάξουν τα έπιπλα γιατί δε με βόλευε τώρα με τα έξι πόδια. Α, δε σας τα πα? Τώρα πια έχω 6 πόδια! Τα δυο είναι περίεργα, στρογγυλά και τρίζουν όπως κουνιέμαι...

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Τέλος καλό, όλα καλά!

Να μια περίπτωση ανεύθυνης υιοθεσίας από τον πρώτο του ιδιοκτήτη...
Ο πιτ μπουλάκος της φωτογραφίας έφτασε 1 έτους όταν ο τότε ιδιοκτήτης του συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν όσο άγριος ήθελε! Προφανώς τον ήθελε για φύλακα, το πιο πιθανό είναι να προσπάθησ ενα τον αγριέψει αλλά δεν τα κατάφερε. Έτσι, αποφάσισε να τον αφήσει έξω! Στο δρόμο....
Ο καημένος τριγυρνούσε έξω από το σπίτι του. Εκεί που είχε μεγαλώσει...
Πόσοι πολλοί ανεγκέφαλοι υπάρουν σε αυτό τον κόσμο. Κάθε φορά που νομίζουμε ότι τα έχουμε δει όλα, πάντα κάποιος μας διαψεύδει.

Πόσα τηλέφωνα πήραμε γι αυτόν τον μικρό... Όλοι στέκονταν στη ράτσα, όλοι ήθελαν έναν άγριο φύλακα. Ευτυχώς, η τύχη τπυ χαμογέλασε και, πλέον, βρίσκεται στο νέο του σπίτι όπου έχει γίνει κολλητός με το παιδάκι του σπιτιού.

Χαιρόμαστε απίστευτα που βρήκε την αληθινή του οικογένεια.
Καλή ζωή να έχει ο Bruno!!!

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Radio Pleiades στο Bazaar Παλαιού Φαλήρου!

Το Radio Pleiades ήρθε να καλύψει με κάμερα το φιλοζωικό Bazaar που έγινε στο Παλαιό Φάληρο στις 30 Σεπτεμβρίου.
Μέσα από τα βίντεο θα σας μεταφέρει το κλίμα του event, και μέσα από τις συνεντεύξεις που πήρε η Μαριάννα Καστανία θα δείτε από διάφορες σκοπιές το θέμα των αδέσποτων ζώων στην Ελλάδα του σήμερα, τον αγώνα των εθελοντών και το μέγεθος του προβλήματος.
Ευχαριστούμε πολύ Μαριάννα και Radio Pleiades  για την ευαισθησία που δείχνετε σε όλα τα κοινωνικά θέματα, μεταξύ αυτών και το θέμα των αδέσποτων ζώων.











  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Φιλόζωοι ενωμένοι ποτέ νικημένοι!


Φιλόζωοι ενωμένοι, ποτέ νικημένοι!!!

Μια μεγάλη αλήθεια, μια δύσκολη πραγματικότητα...
Γιατί, όμως? Πολλοί απορούν με την τόσο μεγάλη διάσπαση των δυνάμεων των φιλόζωων. Τόσοι καβγάδες, τόσες ίντριγκες με αποτέλεσμα την ύπαρξη πολλών μικρών ομάδων αντί μιας μεγάλης που θα είχε τη δύναμη να αλλάξει πολλά πράγματα!
Η αλήθεια είναι ότι ο στόχος όλων είναι κοινός. Η ευζωία των τετράποδων φίλων μας. Όταν μπαίνει στη μέση ο ανθρώπινος παράγοντας, όμως, η ανθρώπινη φύση... Τότε τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα. Διαφορετικοί χαρακτήρες, διαφορετικά κίνητρα, διαφορετικές πρακτικές φιλοζωίας.


Διαφορετικά κίνητρα.
Δε χωράει αμφιβολία ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τα ζωάκια, αγαπάνε πολύ αυτό που κάνουν. Παρόλα αυτά, σε πολλές περιπτώσεις οι πράξεις τους επηρεάζονται κι από άλλα κίνητρα. Λιγότερο ιδεώδη και αλτρουιστικά. Όπως, η ανάγκη τους για προβολή, η αποδοχή από το κοινωνικό περιβάλλον, οι ηγετικές τάσεις και, σε κάποιες ευχόμαστε λίγες περιπτώσεις, η οικονομική εκμετάλλευση.
Εδώ, πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να συνειδητοποιήσουν ότι οι εθελοντές που πασχίζουν και αφιερώνουν τον ελεύθερο χρόνο τους και το υστέρημά τους για τα αδέσποτα, δεν έχουν καμία ανοχή σε πιέσεις και φωνές από τρίτους. Σίγουρα, καμία ομάδα δε μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κάποιο συντονιστή. Προσοχή! Όχι αρχηγό, ούτε πρόεδρο, ούτε νταβατζή! Συντονιστή.
Κι επειδή δεν μπορούν να προσφέρουν όλοι οι εθελοντές στην ίδια κλίμακα, θα πρέπει να γίνεται σεβαστό και ξεκάθαρο από όλους μέχρι πού φτάνουν οι αντοχές του καθενός. Σίγουρα, οι φιλόζωοι που κάνουν μεγάλο έργο, είναι εκείνοι που θυσιάζονται και αφήνουν τα πάντα στην άκρη για να βοηθήσουν τα αδέσποτα. Έίναι θέμα προτεραιοτήτων και θέμα προσωπικής ελευθερίας του καθενός να θέτει τις δικές του, τα δικά του όρια.
Δε σχολιάζω την οικονομική εκμετάλλεση κάποιων επαγγελματιών φιλόζωων. Αυτό είναι ένα πολύ σκοτεινό κομμάτι, ανήθικο  και θέλει πολλή προσοχή και έρευνα από τον καθένα μας. Εύχομαι να είναι λίγες αυτές οι περιπτώσεις.

Διαφορετικές πρακτικές φιλοζωίας
Εδώ είναι το πιο βασικό πρόβλημα που χωρίζει τις ομάδες των φιλόζωων. Υπάρχουν πολλοί διαχωρισμοί. Κάποιοι στέλνουν για υιοθεσία ζώα στο εξωτερικό, κάποιοι είναι πιο επιφυλακτικοί, κάποιοι είναι πολέμιοι αυτών που στέλνουν με μεγάλη λύσσα. Κάποιοι κρίνουν τους υπόλοιπους για τις υιοθεσίες τους, για τον τρόπο που φιλοξενούν τα ζώα, για τις θεραπείες τους.

Υπάρχουν, επίσης, δυο σχολές φιλόζωων. Η παλία σχολή και η νέα. Η παλιά σχολή είναι υπέρ της ευθανασίας. Πολύ άρρωστο, χτυπημένο, νεογέννητο κουτάβι. Κι εδώ οι απόψεις διίστανται. Άλλοι κάνουν ευθανασία μόνο σε κουτάβια με κλειστά μάτια, άλλοι όταν είναι το ένα μάτι ανοιχτό, άλλοι ακόμη κ σ επιο μεγάλα. Η δικαιολογία? "Θα υποφέρουν σε ένα τέτοιο κόσμο, θα τα πατήσουν αυτοκίνητα, θα αρρωστήσουν βαριά. Είναι υποχρέωσή μου να τα βγάλω τώρα από τη δυστυχία τους πριν αρχίσουν να καταλαβαίνουν."
Από οπαδό αυτής της σχολής έχω ακούσει και το εξής. Να κάνω ευθανασία σε καλαζαρικό σκυλί γιατί το οφείλω στα υπόλοιπα. Θα τα κολλήσει (μέσω της σκνίπας που θα τσιμπήσει αυτό και μετά θα πάει στα διπλανά).
Η νέα σχολή δεν κάνει ευθανασίες εύκολα, το παλεύει όπως μπορεί με θεραπείες, εράνους για να μαζευτούν χρήματα για χειρουργεία, προωθήσεις για φιλοξενίες/υιοθεσίες.

Θεωρώ ότι οι άνθρωποι δεν είμαστε Θεοί να κρίνουμε την πορεία μιας τετράποδης ψυχής. Η καθε μια έχει το σκοπό της, το "άστρο" της. Υποχρέωσή μας είναι να παλέψουμε να αλλάξουμε τις συνθήκες ζωής τους με κάθε τρόπο. Μέχρι να αλλάξουν αυτές οι συνθήκες υποχρεούμαστε να τα βοηθήσουμε να έχουνν μια καλή τύχη. Είναι δύσκολο το μονοπάτι της φιλοζωίας, θέλει αγώνα, κόπο, ψυχικές αντοχές αλλά και μεγάλες χαρές. Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι χωρίζονται σε πολλά στρατόπεδα. Σε ένα μόνο συμφωνούν. Η στείρωση σώζει ζωές!!! Αυτός είναι ο συνδετικός κρίκος όλων και σε αυτό οφείλουμε να ενωθούμε.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ!

ΧΑΘΗΚΕ!!!
Χάθηκε ο Ερμής μας στη Πλακιά Ρεθύμνου, στις 25 Αυγούστου. 

Τον ψάχνουμε από τότε. Φοβόμαστε μήπως τον έχει πάρει κανένας βοσκός επειδή μοιάζει με κυνηγόσκυλο. Είναι ενός έτου και πολύ φιλικός. 
Παρακαλώ κοινοποιήστε, τα παιδιά της οικογένειας που τον έχει έχουν τρελαθεί! Όποιος έχει δει κάτι ας επικοινωνήσει με τη σελίδα ή στο 6948831922 (κ.Αγάπη)

Προωθείστε παρακαλούμε σε όσους φίλους σας ξέρετε από την περιοχή! Οι δικοί του και εμείς ανησυχούμε πολύ... Είναι πρώην αδεσποτάκι μας!

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

KOYKΛΑ ΨΑΧΝΕΙ ΣΠΙΤΙ!

Η κούκλα μας, η Τσαπερδόνα μας ψάχνει μόνιμο σπίτι!!
Αριθμός microchip:900110000037602
Είναι ημίαιμο Μαλινουά οπως μας είπε η κτηνίατρος, απλά σε μέγεθος "τσέπης", μόλις 15 κιλάκια! 8 μηνών τώρα, εμβολιασμένη και τσιπαρισμένη. Πολύ φιλική, πανέξυπνη, παιχνιδιάρα και τρυφερή.
adespotakiadilesiou@gmail.com

Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΗΣ
Βρέθηκε μωρό μαζί με τα αδερφάκια της σε ένα χωράφι στο Δήλεσι. Δε γινόταν να προσπεράσει κανείς αυτά τα μπουμπουκάκια. Πέρασε (και περάσαμε) πολλά από τότε. Χωρίς μόνιμο χώρο φιλοξενίας, το να κρατηθούν ασφαλή τα κουταβάκια ήταν ένα μόνιμο άγχος, μια περιπέτεια που περιλάμβανε σπίτια, κήπους, υπόγεια, εγκαταλελειμένες αυλές φιλοξενίας. Τα μωράκια υιοθετήθηκαν και έμεινε η τσαπερδονούλα.
Υιοθετήθηκε τον Αύγουστο, αποτέλεσμα τρελού έρωτα όπως λέει και ο άνθρωπος που την πήρε. Όμως, επειδή ζούμε δύσκολες εποχές και δε μπορεί κανείς πια να προγραμματίζει τι θα του ξημερώσει, σοβαροί οικονομικοί λόγοι μας υποχρεώνοπυν να ψάξουμε άλλο σπίτι για τη μικρή. Μπράβο στο Γιάννη που παρόλο που την υπερ αγαπάει σκέφτεται ποιο θα ήταν το καλύτερο για την ίδια.
Παρακαλούμε προωθείστε την, είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ σκυλάκι! ♥







  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS