ΔΗΛΕΣΙΩΤΙΚΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑΚΙΑ. Από το Blogger.
RSS

Τα διαφορετικά Μάτια...





Κάνω χάζι τους ανθρώπους. Καταλαβαίνω τα πάντα από το περπάτημά τους. Άλλοι περπατάνε βαριά, λες και κουβαλάνε ένα βάρος πάνω τους δεκαπλάσιο από το βάρος τους. Άλλοι περπατάνε νευρικά, κλωτσάνε κανένα σκουπίδι που θα βρεθεί στο δρόμο τους και δε με βλέπουν καν. Λίγοι περπατούν αρμονικά και ήρεμα. Συνήθως, αυτοί είναι που θα κοντοσταθούν λίγο να με κοιτάξουν. Με το που ξημερώνει αρχίζει ένα απίστευτο βουητό, το βουητό της πόλης. Τους έχω συνηθίσει αυτούς τους ήχους, από μωρό. Το πατρικό μου είναι ένα πεζουλάκι δίπλα από μια οικοδομή. 

Τη μαμά μου τη θυμάμαι καλά. Τη μυρωδιά της. Αυτό που δεν ξέρω τι της συνέβη. Είχαμε ξεκινήσει να βρούμε φαΐ αλλά σε ένα στενό κάποιος με χάιδεψε και μέχρι να τελειώσουμε τις αγκαλίτσες την έχασα. Φώναζα, φώναζα αλλά δε με άκουγε, δε γύρισε ποτέ να με πάρει. Τώρα φαίνονται πολύ μακρυνά όλα αυτά, δε νιώθω τίποτα όταν τα σκέφτομαι. Απέκτησα πολλούς φίλους από τότε. Ερωτεύθηκα πολύ, μα πάρα πολύ. Όχι τίποτα σοβαρό, μη φανταστείτε. Δε δεσμεύτηκα ποτέ σοβαρά. Απλά, κάθε λίγο και λιγάκι με έπιανε αυτή η έξαψη, αυτή η αγωνία να βρώ κάποιον να περάσω καλά μαζί του. Χαμός οι μνηστήρες! Κάτι καβγάδες τρικούβερτους που έριχναν για μένα... 

Τα παιδάκια μου τα θυμάμαι, αλλά όχι κι όλα. Μόνο αυτά που κατάφερναν να μεγαλώσουν. Προσπαθούσα να κρυφτώ σε μια αποθήκη. Μου χε κολλήσει αυτό το μέρος. Τόσο ήσυχο και σκοτεινό, ιδανικό για τα μωρά μου. Αναγκάστηκα, όμως, να μην ξαναπάω γιατί ήρθε κάποιος και μου τα πήρε όλα. Πόσο τα άφησα μόνα τους? Λίγο. Αποτύπωσα τη μυρωδιά του χώρου και ορκίστηκα να μην ξαναπάω. 

Μια μέρα, αυτή τη μέρα τη θυμάμαι, κοιτούσα αυτό το αντιπαθητικό πλάσμα με τα φτερά. Έπρεπε να το κυνηγήσω. Ήταν μεγάλη ευκαιρία γιατί αυτό δε με έβλεπε. Παρατηρούσα τόση ώρα τις κινήσεις του. Δεν ήταν πολύ μακρυά, στην απέναντι μεριά. Με ένα σάλτο κάνω να το πιάσω! Ω, θεέ μου μέρες που είχα να φάω. Τότε ένιωσα ένα τράνταγμα και πετάχτηκα! Ένα ζεστό υγρό με έλουσε. Κι ένας πόνος... Μα τι πόνος! Εκεί γνώρισα κάποια απίθανα πόδια. Όταν είχα πλέον σταματήσει να αφουγκράζομαι το περπάτημα των ανθρώπων. Δεν είχε ενδιαφέρον πια. Όλα ήταν τα ίδια. Ίδιες μυρωδιές, ίδιο βαρύ και άγριο βήμα. Ήμουν μόνη.

Τότε, τα πόδια αυτά με πλησίασαν. Έκανα να φύγω αλλά δε μπορούσα και τότε συνειδητοποίησα μια γλυκιά φωνή. Για πρώτη φορά σήκωσα το βλέμμα και είδα τα ΜΑΤΙΑ. Τα πόδια είχαν μάτια! Λίγο τρομαγμένα μα πολύ γλυκά. Δε μπόρεσα να αντισταθώ και για πρώτη φορά στη ζωή μου αφέθηκα. Πονούσα. Μετά σα να κοιμήθηκα αιώνες. Ξύπνησα σε ένα κλουβί, άκουσα αυτή τη γνώριμη φωνή αλλά δε μπορούσα να δω τα ΜΑΤΙΑ. Όλα ήταν θολά. Ξανακοιμήθηκα. Δε θυμάμαι πόσες φορές έγινε αυτό. 

Μάλλον θέλω να θυμάμαι μόνο τα ευχάριστα της ζωής μου. Τα παιδάκια που γέννησα, τη λαχτάρα μου να κυνηγάω αυτά τα φτερωτά ενοχλητικά δίποδα πλάσματα και αυτά τα ΜΑΤΙΑ. Μένω μαζί τους τώρα. Η ζωή μου έχει αλλάξει. Έπαψα να βλέπω άλλα πόδια, αλλά δε με πειράζει γιατί πια έχω τα δικά μου ΜΑΤΙΑ να λατρεύω. Ζω για τα χάδια τους. Θυμώνω όταν αργούν και μένω ώρες μόνη μου. Αλλά δεν κρατάω κακία γιατί οι ώρες που περνάω μαζί τους είναι απίθανες!
Φυσικά, δεν άλλαξα μόνο εγώ τη ζωή μου. Άλλαξε και το σπίτι των ΜΑΤΙΩΝ από τότε που συγκατοικήσαμε. Έπρεπε να αλλάξουν τα έπιπλα γιατί δε με βόλευε τώρα με τα έξι πόδια. Α, δε σας τα πα? Τώρα πια έχω 6 πόδια! Τα δυο είναι περίεργα, στρογγυλά και τρίζουν όπως κουνιέμαι...

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Τέλος καλό, όλα καλά!

Να μια περίπτωση ανεύθυνης υιοθεσίας από τον πρώτο του ιδιοκτήτη...
Ο πιτ μπουλάκος της φωτογραφίας έφτασε 1 έτους όταν ο τότε ιδιοκτήτης του συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν όσο άγριος ήθελε! Προφανώς τον ήθελε για φύλακα, το πιο πιθανό είναι να προσπάθησ ενα τον αγριέψει αλλά δεν τα κατάφερε. Έτσι, αποφάσισε να τον αφήσει έξω! Στο δρόμο....
Ο καημένος τριγυρνούσε έξω από το σπίτι του. Εκεί που είχε μεγαλώσει...
Πόσοι πολλοί ανεγκέφαλοι υπάρουν σε αυτό τον κόσμο. Κάθε φορά που νομίζουμε ότι τα έχουμε δει όλα, πάντα κάποιος μας διαψεύδει.

Πόσα τηλέφωνα πήραμε γι αυτόν τον μικρό... Όλοι στέκονταν στη ράτσα, όλοι ήθελαν έναν άγριο φύλακα. Ευτυχώς, η τύχη τπυ χαμογέλασε και, πλέον, βρίσκεται στο νέο του σπίτι όπου έχει γίνει κολλητός με το παιδάκι του σπιτιού.

Χαιρόμαστε απίστευτα που βρήκε την αληθινή του οικογένεια.
Καλή ζωή να έχει ο Bruno!!!

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Radio Pleiades στο Bazaar Παλαιού Φαλήρου!

Το Radio Pleiades ήρθε να καλύψει με κάμερα το φιλοζωικό Bazaar που έγινε στο Παλαιό Φάληρο στις 30 Σεπτεμβρίου.
Μέσα από τα βίντεο θα σας μεταφέρει το κλίμα του event, και μέσα από τις συνεντεύξεις που πήρε η Μαριάννα Καστανία θα δείτε από διάφορες σκοπιές το θέμα των αδέσποτων ζώων στην Ελλάδα του σήμερα, τον αγώνα των εθελοντών και το μέγεθος του προβλήματος.
Ευχαριστούμε πολύ Μαριάννα και Radio Pleiades  για την ευαισθησία που δείχνετε σε όλα τα κοινωνικά θέματα, μεταξύ αυτών και το θέμα των αδέσποτων ζώων.











  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Φιλόζωοι ενωμένοι ποτέ νικημένοι!


Φιλόζωοι ενωμένοι, ποτέ νικημένοι!!!

Μια μεγάλη αλήθεια, μια δύσκολη πραγματικότητα...
Γιατί, όμως? Πολλοί απορούν με την τόσο μεγάλη διάσπαση των δυνάμεων των φιλόζωων. Τόσοι καβγάδες, τόσες ίντριγκες με αποτέλεσμα την ύπαρξη πολλών μικρών ομάδων αντί μιας μεγάλης που θα είχε τη δύναμη να αλλάξει πολλά πράγματα!
Η αλήθεια είναι ότι ο στόχος όλων είναι κοινός. Η ευζωία των τετράποδων φίλων μας. Όταν μπαίνει στη μέση ο ανθρώπινος παράγοντας, όμως, η ανθρώπινη φύση... Τότε τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα. Διαφορετικοί χαρακτήρες, διαφορετικά κίνητρα, διαφορετικές πρακτικές φιλοζωίας.


Διαφορετικά κίνητρα.
Δε χωράει αμφιβολία ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τα ζωάκια, αγαπάνε πολύ αυτό που κάνουν. Παρόλα αυτά, σε πολλές περιπτώσεις οι πράξεις τους επηρεάζονται κι από άλλα κίνητρα. Λιγότερο ιδεώδη και αλτρουιστικά. Όπως, η ανάγκη τους για προβολή, η αποδοχή από το κοινωνικό περιβάλλον, οι ηγετικές τάσεις και, σε κάποιες ευχόμαστε λίγες περιπτώσεις, η οικονομική εκμετάλλευση.
Εδώ, πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να συνειδητοποιήσουν ότι οι εθελοντές που πασχίζουν και αφιερώνουν τον ελεύθερο χρόνο τους και το υστέρημά τους για τα αδέσποτα, δεν έχουν καμία ανοχή σε πιέσεις και φωνές από τρίτους. Σίγουρα, καμία ομάδα δε μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κάποιο συντονιστή. Προσοχή! Όχι αρχηγό, ούτε πρόεδρο, ούτε νταβατζή! Συντονιστή.
Κι επειδή δεν μπορούν να προσφέρουν όλοι οι εθελοντές στην ίδια κλίμακα, θα πρέπει να γίνεται σεβαστό και ξεκάθαρο από όλους μέχρι πού φτάνουν οι αντοχές του καθενός. Σίγουρα, οι φιλόζωοι που κάνουν μεγάλο έργο, είναι εκείνοι που θυσιάζονται και αφήνουν τα πάντα στην άκρη για να βοηθήσουν τα αδέσποτα. Έίναι θέμα προτεραιοτήτων και θέμα προσωπικής ελευθερίας του καθενός να θέτει τις δικές του, τα δικά του όρια.
Δε σχολιάζω την οικονομική εκμετάλλεση κάποιων επαγγελματιών φιλόζωων. Αυτό είναι ένα πολύ σκοτεινό κομμάτι, ανήθικο  και θέλει πολλή προσοχή και έρευνα από τον καθένα μας. Εύχομαι να είναι λίγες αυτές οι περιπτώσεις.

Διαφορετικές πρακτικές φιλοζωίας
Εδώ είναι το πιο βασικό πρόβλημα που χωρίζει τις ομάδες των φιλόζωων. Υπάρχουν πολλοί διαχωρισμοί. Κάποιοι στέλνουν για υιοθεσία ζώα στο εξωτερικό, κάποιοι είναι πιο επιφυλακτικοί, κάποιοι είναι πολέμιοι αυτών που στέλνουν με μεγάλη λύσσα. Κάποιοι κρίνουν τους υπόλοιπους για τις υιοθεσίες τους, για τον τρόπο που φιλοξενούν τα ζώα, για τις θεραπείες τους.

Υπάρχουν, επίσης, δυο σχολές φιλόζωων. Η παλία σχολή και η νέα. Η παλιά σχολή είναι υπέρ της ευθανασίας. Πολύ άρρωστο, χτυπημένο, νεογέννητο κουτάβι. Κι εδώ οι απόψεις διίστανται. Άλλοι κάνουν ευθανασία μόνο σε κουτάβια με κλειστά μάτια, άλλοι όταν είναι το ένα μάτι ανοιχτό, άλλοι ακόμη κ σ επιο μεγάλα. Η δικαιολογία? "Θα υποφέρουν σε ένα τέτοιο κόσμο, θα τα πατήσουν αυτοκίνητα, θα αρρωστήσουν βαριά. Είναι υποχρέωσή μου να τα βγάλω τώρα από τη δυστυχία τους πριν αρχίσουν να καταλαβαίνουν."
Από οπαδό αυτής της σχολής έχω ακούσει και το εξής. Να κάνω ευθανασία σε καλαζαρικό σκυλί γιατί το οφείλω στα υπόλοιπα. Θα τα κολλήσει (μέσω της σκνίπας που θα τσιμπήσει αυτό και μετά θα πάει στα διπλανά).
Η νέα σχολή δεν κάνει ευθανασίες εύκολα, το παλεύει όπως μπορεί με θεραπείες, εράνους για να μαζευτούν χρήματα για χειρουργεία, προωθήσεις για φιλοξενίες/υιοθεσίες.

Θεωρώ ότι οι άνθρωποι δεν είμαστε Θεοί να κρίνουμε την πορεία μιας τετράποδης ψυχής. Η καθε μια έχει το σκοπό της, το "άστρο" της. Υποχρέωσή μας είναι να παλέψουμε να αλλάξουμε τις συνθήκες ζωής τους με κάθε τρόπο. Μέχρι να αλλάξουν αυτές οι συνθήκες υποχρεούμαστε να τα βοηθήσουμε να έχουνν μια καλή τύχη. Είναι δύσκολο το μονοπάτι της φιλοζωίας, θέλει αγώνα, κόπο, ψυχικές αντοχές αλλά και μεγάλες χαρές. Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι χωρίζονται σε πολλά στρατόπεδα. Σε ένα μόνο συμφωνούν. Η στείρωση σώζει ζωές!!! Αυτός είναι ο συνδετικός κρίκος όλων και σε αυτό οφείλουμε να ενωθούμε.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ!

ΧΑΘΗΚΕ!!!
Χάθηκε ο Ερμής μας στη Πλακιά Ρεθύμνου, στις 25 Αυγούστου. 

Τον ψάχνουμε από τότε. Φοβόμαστε μήπως τον έχει πάρει κανένας βοσκός επειδή μοιάζει με κυνηγόσκυλο. Είναι ενός έτου και πολύ φιλικός. 
Παρακαλώ κοινοποιήστε, τα παιδιά της οικογένειας που τον έχει έχουν τρελαθεί! Όποιος έχει δει κάτι ας επικοινωνήσει με τη σελίδα ή στο 6948831922 (κ.Αγάπη)

Προωθείστε παρακαλούμε σε όσους φίλους σας ξέρετε από την περιοχή! Οι δικοί του και εμείς ανησυχούμε πολύ... Είναι πρώην αδεσποτάκι μας!

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

KOYKΛΑ ΨΑΧΝΕΙ ΣΠΙΤΙ!

Η κούκλα μας, η Τσαπερδόνα μας ψάχνει μόνιμο σπίτι!!
Αριθμός microchip:900110000037602
Είναι ημίαιμο Μαλινουά οπως μας είπε η κτηνίατρος, απλά σε μέγεθος "τσέπης", μόλις 15 κιλάκια! 8 μηνών τώρα, εμβολιασμένη και τσιπαρισμένη. Πολύ φιλική, πανέξυπνη, παιχνιδιάρα και τρυφερή.
adespotakiadilesiou@gmail.com

Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΗΣ
Βρέθηκε μωρό μαζί με τα αδερφάκια της σε ένα χωράφι στο Δήλεσι. Δε γινόταν να προσπεράσει κανείς αυτά τα μπουμπουκάκια. Πέρασε (και περάσαμε) πολλά από τότε. Χωρίς μόνιμο χώρο φιλοξενίας, το να κρατηθούν ασφαλή τα κουταβάκια ήταν ένα μόνιμο άγχος, μια περιπέτεια που περιλάμβανε σπίτια, κήπους, υπόγεια, εγκαταλελειμένες αυλές φιλοξενίας. Τα μωράκια υιοθετήθηκαν και έμεινε η τσαπερδονούλα.
Υιοθετήθηκε τον Αύγουστο, αποτέλεσμα τρελού έρωτα όπως λέει και ο άνθρωπος που την πήρε. Όμως, επειδή ζούμε δύσκολες εποχές και δε μπορεί κανείς πια να προγραμματίζει τι θα του ξημερώσει, σοβαροί οικονομικοί λόγοι μας υποχρεώνοπυν να ψάξουμε άλλο σπίτι για τη μικρή. Μπράβο στο Γιάννη που παρόλο που την υπερ αγαπάει σκέφτεται ποιο θα ήταν το καλύτερο για την ίδια.
Παρακαλούμε προωθείστε την, είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ σκυλάκι! ♥







  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ


Γιορτάζουν τα παιδάκια μας τα τετράποδα!
Οι χαρές της ζωής μας!
Τα μουσουδάκια μας τα όμορφα!
Αυτά τα τυχερά μωρά που βρέθηκαν στο δρόμο μας και μπήκαν έτσι δυναμικά στη ζωή μας.

Σήμερα, όμως, είναι μέρα ιδιαίτερης σημασίας και για άλλο λόγο.
Σήμερα είναι μια μέρα υπενθύμισης των ευθυνών μας απέναντι στα πλάσματα όλου του κόσμου. Στους συνοδοιπόρους μας σε αυτό τον πλανήτη.
Κάθε μέρα τα πληγώνουμε, κάθε μέρα καταπατάμε τα δικαιώματά τους, τα κακοποιούμε και τα θανατώνουμε.
Ας είναι σήμερα ημέρα περισυλλογής και προβληματισμού πάνω σε αυτά τα ζητήματα.
Ο καθένας μας ας σκεφτεί ένα τρόπο να συνεισφέρει στον αγώνα για τα δικαιώματα των ζώων. Ας κάνει μια δωρεά για τα ζωάκια ενός καταφυγίου, ας πάει βόλτα ένα σκυλάκι που ζεί τη μισή του ζωή κλεισμένο σε ένα κλουβί, ας κατεβάσει κονσέρβες στα γατάκια της γειτονιάς, ας υιοθετήσει ένα αδέσποτο ζωάκι. Ας μη φάει κρέας σήμερα.

Σήμερα είναι μέρα αφιερωμένη στις πράξεις αγάπης προς όλα τα ζώα, οικόσιτα ή μη.
Ας κάνουμε όλοι από μια. Ας γεμίσουμε τον κόσμο αγάπη και θετικά συναισθήματα. Έτσι ξεκινούν οι μεγάλες αλλαγές. Από τις μικρές μας πράξεις.

Χρόνια πολλά αγάπες μας!!
Θα παλέψουμε όσο μπορούμε για σας...

ΔΗΜΕΣΙΏΤΙΚΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑΚΙΑ...

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Ευχαριστούμε πολύ!!

Eυχαριστούμε θερμά όλους όσους μας τιμήσατε με την παρουσία σας στο Bazaar την Κυριακή!!
Ευχαριστούμε το Φιλοζωικό και Πολιτιστικό Σωματείο Παλαιού Φαλήρου που διοργάνωσε το event και μας κάλεσε κι εμάς!


Ευχαριστούμε το Radio Pleiades http://www.radio-pleiades.com/ για την προβολή της εκδήλωσης.
Τέλος, όλους εσάς που φέρατε τα "παιδάκια" μας μαζί και μας κάνατε τοοοοοοόσο χαρούμενους!!!!!!!!!!!




















  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS