Κάθε μέρα, οι φιλόζωοι βρίσκονται στο στόχαστρο διάφορων κατηγοριών και βρίσκονται υπόλογοι για το γεγονός ότι ασχολούνται με τα αδέσποτα και όχι με άλλες αγαθοεργίες...
Για κάποιο μαγικό λόγο, οι φιλόζωοι θα έπρεπε (σύμφωνα με τα λεγόμενα κάποιων) να αφήσουν στη μοίρα τους τα ζώα (στο κάτω κάτω με αυτά θ'ασχολούμαστε τώρα;) και να αρχίσουν να φροντίζουν, ταΐζουν, περιθάλπτουν, συντηρούν και ούτω καθεξής όλους τους άπορους, άρρωστους, φτωχούς, κατατρεγμένους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ! Γιατί ΑΥΤΟΙ έχουν σημασία!
Αγαπητοί επικριτές, σήμερα λοιπόν θα κάνω μια δήλωση που θα ταράξει συθέμελα το "είναι" σας:
ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΜΕ Τ' ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΩ!
Το να είσαι φιλόζωος δεν απαγορεύει το να είσαι και φιλάνθρωπος βέβαια! Ελπίζω κάποια στιγμή να χωρέσει αυτό στο μικρό εγκέφαλο των στενόμυαλων που μας "συμβουλεύουν" να σταματήσουμε τη δραστηριότητά μας, η οποία, όπως αυτοί πιστεύουν, γίνεται εις βάρος των ανθρώπων.
Λοιπόν, έχω νέα για εσάς! Όταν κάποιος έχει ανάγκη, είτε έχει 2 ποδιά, 4 πόδια, αυτιά, μάτια, ρουθούνια, τρίχωμα, είτε είναι φαλακρός, άσπρος, μαύρος, πολύχρωμος, νέος, γέρος, μωρό, λυπάμαι, αλλά ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ! Όσο θα με λυπήσει ένα παιδάκι που λιποθυμάει στο σχολείο του από την αφαγία, τόσο θα με λυπήσει κι ένα κοκκαλιασμένο αδέσποτο που κυκλοφορεί στο δρόμο! Στο παιδάκι θα πάρω μια τυρόπιτα για παράδειγμα, στο αδέσποτο θα δώσω τα αποφάγια μου ή θ'αγοράσω μια κονσέρβα. Τόσο απλό και ανέξοδο! Εγώ όμως ΔΕΝ θα επιλέξω ποιον από τους δύο να βοηθήσω, θα βοηθήσω ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ!
Αυτή είναι η διαφορά μας, αγαπητέ επικριτή - υποκριτή! ΕΓΩ ΘΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ! Εσύ απλά θα πεις, θα πεις, θα βρίσεις και θα γυρίσεις σπιτάκι σου στη βόλεψή σου νομίζοντας ότι κάτι πέτυχες που "την είπες" σε μια φιλόζωη! Μπράβο σου, είσαι πολύ μάγκας!
Επίσης, θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι τα λεφτά που ξοδεύω για τα αδέσποτα δεν τα στερώ από κανέναν άλλο, παρά μόνο από τον εαυτό μου! Δεν θα τα σπαταλήσω σε ατελείωτους καφέδες και εξόδους, δεν θα τα σκορπίσω σε ανεξέλεγκτα ψώνια, θα τα μαζέψω για να κάνω ένα εμβόλιο, μια στείρωση, να πάρω τροφή! Κι όλα αυτά αφού καλύψω τις δικές μου ανάγκες επιβίωσης, ή ίσως και όχι όλες τις δικές μου ανάγκες... Σ'εσένα πάντως δεν θα τα έδινα, οπότε σταμάτα να συμπεριφέρεσαι λες και στα χρωστάω!
Και παρά τις λανθασμένες αντιλήψεις σου, δεν είμαστε γεροντοκόρες οι φιλόζωες και γι'αυτό έχουμε "αφοσιωθεί" στα ζώα... Είμαστε φυσιολογικοί άνθρωποι, με φίλους και οικογένειες, με ανθρώπους γύρω μας, στους οποίους προσπαθούμε να μάθουμε το πώς είναι να προσφέρεις! Να προσφέρεις ένα παιχνίδι που βαρέθηκες και δεν θες πια, ένα ρούχο που δεν σου κάνει, ένα πιάτο φαγητό, μια σακούλα ψώνια βασικών αγαθών, μια ελεημοσύνη (κι όχι μόνο στις γιορτές!). Και ναι, να προσφέρεις και σε ένα ζώο! Γιατί κι αυτό προσφορά είναι! Είναι μια πράξη που σε βγάζει από το εγώ σου και σε πάει στο εμείς! Και μάλιστα σε ένα ευρύτερο εμείς, γιατί δεν ασχολείσαι μόνο με το δικό σου είδος!
Σκέφτομαι κάποιες στιγμές, φίλε επικριτή - υποκριτή, μήπως όλα αυτά τα λες για μένα γιατί ανησυχείς για σένα. Γιατί κατά βάθος ξέρεις πόσο εγωιστής είσαι και ότι δεν έχεις δώσει ποτέ ούτε του αγγέλου σου νερό! Γι'αυτό και φοβάσαι... Γιατί κοιτάς γύρω σου και βλέπεις ότι είσαι μόνος! Γιατί όταν τα ωραία και τα γέλια τελειώνουν, γυρνάς σε ένα άδειο σπίτι ή σε μια άδεια καρδιά! Γιατί φοβάσαι ότι στα γεράματα όλοι θα σε εγκαταλείψουν! Και ξέρεις κάτι; Ίσως ούτε εγώ να μην είναι εκεί τότε για σένα... Ή ίσως και να είμαι...
