4 Οκτωβρίου: Ημέρα των Ζώων - Φιλόζωη σε Απόγνωση

Όχι, σήμερα δεν γιορτάζω... Σήμερα θα'θελα να κλειστώ στο σπίτι μου, να κλείσω τηλεοράσεις, ίντερνετ και τα συναφή, να μην δω ψυχή, να μη μιλήσω με κανέναν. Σήμερα θα ήθελα απλά να πάρω αγκαλιά τα δύο μου σκυλιά, αυτά που έσωσα από το δρόμο, και να κάτσουμε έτσι όλη
μέρα...

Βαρέθηκα τα λόγια και τα ευχολόγια, όταν δίπλα μου, μπροστά μου έχω τόση δυστυχία... Θα πούμε μεταξύ μας να χαιρόμαστε τα ζωάκια μας, να χαιρόμαστε τους εαυτούς μας και να βρίσκουμε κουράγιο να τρέχουμε και γι' άλλα. Λυπάμαι, εγώ δεν χαίρομαι...

Δεν χαίρομαι γιατί δεν μου απέμεινε σθένος ψυχής να παλεύω ενάντια σε θηρία... Έχω απογοητευτεί πια από τις κακοποιήσεις, από τις εγκαταλείψεις, από τις εξολοθρεύσεις, από τις νοοτροπίες, από...από...από... Έχω στερέψει από λόγια, υπομονή, χρήματα... Μόνο συναισθήματα έχουν μείνει που κι αυτά να τα πνίξω προσπαθώ για να μην πληγώνομαι που δεν μπορώ να βοηθήσω... Γιατί ένα πλάσμα βοηθάω, δέκα μένουν αβοήθητα...

Στεναχωριέμαι γιατί οι δυνάμεις μου και οι πηγές εισοδημάτων μου εξαντλούνται... Δεν έχω γνωριμίες, δεν ανήκω σε κλίκες, δεν ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες στο άκουσμα τού ονόματός μου... Είμαι μία από τις χιλιάδες των ανώνυμων φιλόζωων που κάνουν ό,τι μπορούν για να προσφέρουν κάτι. Και που κατηγορούνται γι'αυτό από γνωστούς, φίλους, ξερόλες, άλλους φιλόζωους που κάνουν καλύτερη και σπουδαιότερη δουλειά... Γιατί και αυτήν κάποιες φορές, τη βγάζουμε έξω και τη μετράμε...

Γι'αυτό σας λέω, σήμερα θέλω να κλειστώ στο σπίτι μου, να κρατήσω αγκαλιά τα δυο πλάσματα που με έβαλαν σε αυτή τη διαδικασία, το να σηκώσω τον πισινό μου από τον καναπέ και να κάνω κάτι. Να μην παραμείνω απλά πίσω από έναν υπολογιστή και να γράφω κατάρες κι ευχές για την τύχη των ζώων, αλλά να προσπαθήσω να γίνω εγώ η ίδια η τύχη τους, κάποιων τουλάχιστον, όχι όλων... Να κοιτάξω αυτά τα πλάσματα στα μάτια και να τους πω γι'άλλη μια φορά πόσο τα αγαπάω, πόσο ευγνώμων είμαι που μου προσφέρουν κάθε μέρα τόσο πολλά αν και κάποιες φορές τα παραμελώ χαμένη σε άλλες υποχρεώσεις ή τρέχοντας για άλλα πλάσματα. Να τους αφιερώσω αυτή τη μέρα, μόνο σε αυτά, μόνο στα δικά μου ζώα! Κι αυτά με τη σειρά τους, να με κοιτάξουν πονηρά, να μου κουνήσουν την ουρά, να μου δώσουν και μια γλυψιά στο πρόσωπο για να μου πουν: "Εντάξει μαμά για σήμερα, αλλά αύριο σηκώνεις πάλι τον πισινό σου και βοηθάς κάποιο από τα αδερφάκια μας που σε έχει ανάγκη..."